© 2024 Wszelkie prawa zastrzeżone
Wykonane z ❤ dla turystów
Menu
Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca turystyczne w Odessie
Zdjęcia, recenzje, opisy i linki do map
Odesa to miasto portowe, kurort, który przyjął z otwartymi ramionami żądnych przygód i utalentowanych migrantów Francja, Włochy i reszta Europy. Ich twórcza działalność znajduje dziś odzwierciedlenie w zarysach architektonicznych Odessy. Tutaj każda ulica i każdy dom ma swoją wyjątkową historię rodzinną – czasem intrygującą, zabawną, a czasem dość smutną.
Połączenie wspaniałego morskiego powietrza, słonecznego klimatu wybrzeża Morza Czarnego i niesamowitej gościnności mieszkańców sprawia, że Odesa jest popularnym kierunkiem wakacyjnym. W miesiącach letnich miasto wypełniają kolorowe, wesołe rzesze turystów. Ludzie przechadzają się wzdłuż bulwarów do rana, słuchając romantycznych dźwięków morskich fal, opalając się na plażach i zwiedzając zabytki Odessy.
Odessa była trzecim miastem Imperium Rosyjskiego, w którym znajdował się teatr. Pierwszy budynek powstał w 1810 roku, lecz po kilkudziesięciu latach spłonął. Kolejna pojawiła się pod koniec XIX wieku i funkcjonuje do dziś. Budynek wzniesiono w stylu wiedeńskiego baroku, unikalna pod względem akustycznym widownia ozdobiona jest elementami francuskiego baroku.
W XIX w. książę de Richelieu wyemigrował do Cesarstwa Rosyjskiego w związku z wydarzeniami rewolucji francuskiej i przez pewien czas piastował urząd namiestnika Odessy. Uważany jest za jednego z założycieli Odessy. Pomnik odsłonięto w 19 roku z inicjatywy obecnego burmistrza hrabiego Langerona. Nad rzeźbą pracowali F. Boffo i I. Martos. Pomnik zdobi Bulwar Primorski w Odessie.
Schody istniały jeszcze przed powstaniem Odessy i prowadziły na szczyt wzgórza, na którym stała turecka twierdza. Po przekazaniu terytorium Cesarstwu Rosyjskiemu klatkę schodową odbudowano pod kierunkiem architekta F. Boffo. Podczas ostatniej renowacji w 1933 r. niektóre podesty zostały wyasfaltowane, parapety pokryto różowym granitem, a klatka schodowa straciła 8 stopni.
Jedna z centralnych ulic Odessy, popularny punkt orientacyjny miasta. Pierwotnie został nazwany na cześć admirała Jose de Ribasa, który brał udział w budowie portu w Odessie. Ulica jest brukowana, która stopniowo schodzi do morza. Deribasovskaya jest zdominowana głównie przez budynki z XIX wieku. Na placach i chodnikach stoją rozmaite pomniki.
Jedna z najbardziej malowniczych ulic Odessy, ulubione miejsce promedanów mieszkańców i turystów. Aleję obsadzono kasztanowcami, klonami, platanami i lipami, co nadaje jej romantyczny, „krajobrazowy” wygląd. Bulwar Nadmorski zabudowany jest budynkami w stylu włoskiego renesansu i klasycyzmu. Budynki z czasów radzieckich nieco psują widok. Ulica jest fasadą frontową Odessy i od strony morza wygląda bardzo korzystnie.
Neogotycka rezydencja przy ulicy Gogol, nazwana „Pałacem Szacha”, ponieważ kiedyś przebywał tu perski szach Mohammed Ali. Po wydarzeniach rewolucyjnych władca uciekł do Odessy Iran. Dwór to budowla z połowy XIX w. wzniesiona dla polskiego arystokraty Z. Brzozowskiego. Obecnie mieści się w nim siedziba prywatnej firmy.
Główna katedra prawosławna w Odessie. Na początku XX wieku była to największa cerkiew prawosławna Imperium Rosyjskiego. Jednorazowo w nabożeństwie mogło uczestniczyć do 9 tysięcy osób. Tutaj spoczęły szczątki M. Woroncowa i jego żony. W 1936 roku budynek został wysadzony w powietrze przez władze sowieckie. Katedra została całkowicie odrestaurowana w 2000 roku, a szczątki rodziny Woroncowa wróciły na swoje pierwotne miejsce.
Ekspozycja mieści się w Pałacu Potockich, zabytku architektury XIX wieku w stylu klasycystycznym. Muzeum zostało otwarte w 19 roku dzięki działalności Odeskiego Towarzystwa Sztuk Pięknych. Pierwsze eksponaty przeniesiono z petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych. Obecnie w funduszach muzeum znajdują się ikony, obrazy, grafiki, zbiory sztuki dekoracyjnej i użytkowej.
Budowla uznawana jest za jedną z najbardziej malowniczych w Odessie i najbardziej udane dzieło architekta L. Włodka. Fasadę budynku zdobią postacie dwóch Atlantydów niosących na ramionach niebiańskie sklepienie. Figury te nie są płaskorzeźbami, tworzą samodzielną grupę rzeźbiarską. Przed rewolucją budynek należał do rodziny Faltz-Fein – honorowych obywateli Odessy.
Zabytek architektury XIX-XX wieku, który znajduje się u zbiegu ulic Preobrażeńskiej i Deribasowskiej. Na terenie kompleksu znajduje się hotel i galerie handlowe. Dach budynku ozdobiony jest prawdziwą maszyną parową. Wewnętrzna przestrzeń Pasażu przypomina wnętrza moskiewskiego GUM-u. Przed rewolucją 1917 r. mieściły się tu najbardziej prestiżowe i najdroższe sklepy w Odessie.
Hotel powstał w okresie „boomu hotelowego” na początku XX wieku, kiedy masowo budowano dochodowe domy. Każda firma handlowa, posiadająca wolny kapitał, starała się zainwestować pieniądze w budowę kolejnego hotelu. „Bolszaja Moskowska” została zbudowana kosztem firmy „Dementiew i spółka”. Ten luksusowy budynek w stylu secesyjnym stał się jednym z najpopularniejszych hoteli w Odessie.
Zabytkowy hotel z końca XIX w. (19 gwiazdek według współczesnej klasyfikacji). Budynek wzniesiono według projektu A. Minkusa i A. Bernardazziego. Po zakończeniu budowy „Bristol” od razu zyskał sławę najbardziej luksusowego hotelu w Odessie. W latach 5-2002 budynek był zamknięty z powodu rekonstrukcji. W wyniku prac restauratorskich całkowicie przywrócono historyczny wygląd z XIX wieku.
System podziemnych tuneli i labiryntów o łącznej długości około 2,500 kilometrów. Katakumby pojawiły się wraz z początkiem budowy miasta w XVIII wieku. Wcześniej istniały kamieniołomy, w których wydobywano wapień. Katakumby odeskie uważane są za najbardziej złożone, długie i tajemnicze na świecie. Do chwili obecnej wiele części podziemnych przejść nie zostało w pełni zbadanych.
Most dla pieszych łączący Bulwar Żwanecki i Bulwar Nadmorski. Nazwę „Most Teściowej” wymyślili obywatele. W czasach sowieckich istniała legenda, że przejście zbudowano specjalnie dla pierwszego sekretarza komitetu obwodowego w Odessie, aby ułatwić mu przedostanie się przez wąwóz do domu teściowej. W tym miejscu nowożeńcy tradycyjnie wieszają żelazne zamki, symbolizujące silne więzi małżeńskie.
Historia rynku jest nierozerwalnie związana z historią rozwoju handlu w Odessie. Targowisko zorganizowano w 1827 roku. Handlowano tu głównie towarami importowanymi, dlatego też targowisko nosi taką nazwę. Na początku XXI wieku przeprowadzono generalną rekonstrukcję. W rezultacie na terenie Privoz pojawiły się biurowce i nowoczesne centra handlowe.
Park miejski, w którym w przeszłości toczyło się burzliwe życie odeskiego społeczeństwa. Ogród został założony przez Feliksa de Ribasa na początku XIX wieku. Na terenie znajduje się pawilon muzyczny, Teatr Letni, kilka pomników i kompozycji rzeźbiarskich, fontanna. W 19 roku przeprowadzono remont i rekonstrukcję ogrodu miejskiego. Park do dziś pełni rolę ulubionego miejsca rekreacji i spacerów.
Kurort w Odessie, położony w dzielnicy Primorsky. Arkadia to samo centrum wakacyjnego życia miasta. Jest domem dla niezliczonych restauracji, hoteli, klubów nocnych i deptaków. Lokalna plaża jest najwygodniejsza w Odessie, ponieważ prowadzi do niej naturalne łagodne zbocze. W sezonie życie w Arkadii kipi całą dobę, tętniące życiem ulice nie zatrzymują się ani na chwilę.
Pomnik przedstawia piękną młodą kobietę z dzieckiem na rękach. Ustawiony jest na nabrzeżu Odessy ku pamięci marynarzy, którzy nie wrócili z bitew. Pomnik stanął w 2002 roku na terenie odeskiego portu. Dość szybko skromny zabytek stał się wizytówką miasta, gdzie liczni turyści chętnie robią sobie zdjęcia.
Wykonane z ❤ dla turystów